Er was eens een jongen, hij heette Thomas.
Op een dag ging Thomas naar school.
het was een gewone dag, eerst taal, dan rekenen, pauze en daarna biologie.
Biologie vond Thomas het leukste vak.
In de pauze vroeg hij zich af wat ze gingen doen in de biologie les.
Eindelijk ging de bel, de pauze was afgelopen. Iedereen stormde naar binnen.
Na 5 minuten zat iedereen weer in zijn schoolbank.
De juf zei ; "We gaan vandaag leuks doen bij biologie."
Jullie gaan vandaag thuis een struikje planten. Jullie krijgen allemaal een zaadje en een tabel mee, daarmee moet je de eerste 3 maanden de toestand van je struikje bijhouden." De juf deelde de spullen uit.
Thomas stopte de dingen in zijn tas. Toen hij thuis kwam ging hij direct zijn zaadje planten
Hij gaf hem veel water en na een week kwam er iets boven de grond. het was een mooi groen sprietje.
Snel pakte hij de tabel en schreef het op.
De volgende dag was het sprietje al flink gegroeid. Thomas dacht: "Als dit zo door gaat ben ik over een week al klaar.
Na een dag was de struik al een halve meter hoog, Thomas ging de struik snel snoeien.
Die dinsdag zaaide Thomas kleine plantjes naast de struik
Maar die waren woensdag weg !!!!!. Thomas ging snel naar de kamer van zijn broertje, hij keek even rond en na een half uur had hij alleen zijn lievelingssokken gevonden.
Thomas wou al terug gaan Zijn kamer toen zijn moeder hem riep; "Thomas !!! , wat heb je met ons g.f.t afval gedaan ?"
"Helemaal niets mam" riep Thomas terug.
Alles verdwijnt ineens, dacht Thomas in zichzelf.
De volgende dag toen Thomas beneden kwam zag hij in de tuin niks anders staan dan zijn eigen struik, de bloemen van zijn vader waren weg net zo als de bloesems van zijn moeder.
Thomas hoorde een zacht gezang het kwam uit de tuin. Voorzichtig keek hij om de hoek van de tuindeur.
Hij kon bijna niet geloven wat hij toen zag: Zijn struik danste de tuin door en zong "Mijn tante uit Marokko".
Thomas liep de tuin in met de heggenschaar van zijn moeder.
Hij zei tegen de struik; "Waar zijn alle andere planten."
"Hier", zei de struik en streek met zijn tak over zijn buikje.
Thomas zei ;" Geef nu onmiddellijk de planten terug ?"
De struik begon te huilen, grote druppels planten sap biggelden over zijn bladeren . Ineens kreeg hij medelijden en hij zei: "Ach laat ook maar ik koop wel nieuwe."
Meteen verstopte hij "de struik" in zijn kamer en rende naar de plantenwinkel.
Hij kocht precies dezelfde bloemen als zijn vader had en precies dezelfde bloesems voor zijn moeder.
Hij ging snel naar huis en zette de planten in de tuin.
Hij ging naar zijn kamer en gaf zijn "struik(je)" het g.f.t. afval dat nog over was.
Toen moest hij naar school, daar had Thomas niet aan gedacht
De struik moest op school ingeleverd worden. Dat wou Thomas natuurlijk niet, daarom ging Thomas zonder de struik naar school.
Bij de biologie les had iedereen zijn struik ingeleverd behalve Thomas.
De mooiste struik zou een mooie prijs krijgen.
Voordat hij wist dat zijn struik leefde, had hij zich daar erg op verheugd.
Toen kwam de uitreiking, de juf zei ;"En de prijs is voor Thomas !" "Dat kan toch niet, dacht Thomas," Ik heb niet eens een struik ingeleverd."
De juf hield nu de struik van Thomas omhoog. De struik knipoogde naar Thomas.
De juf zei ;" Deze struik bewaren we hier op school." Na schooltijd liep Thomas somber naar huis, nu was hij zijn lieve struik kwijt.
Toen hij thuis was ging hij naar de tuin om uit te huilen.
Maar toen hij in de tuin was zag hij drie andere kleine baby struikjes "Mijn tante uit Marokko" zingen.
© V.I. van der Griendt 1998,1999,2000